Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
savaş başladı dostum eşyalarım hazır: bir çift ayakkabı evde neden bağcık beslenmez? ağrıdan kurtulsun diye bilekler üç günlük sakalımla ölüyorum şehre bundan küstü bendeki cansızlığın resmi ve ben nefret ediyorum zor kadınlardan değerli taşlarla anmışken kendimi damat edindiler evlerine ruh süpürgesi oldum her birine… Bir kente küsmek, ömre verilmiş ceza
OKUMAK İÇİN TIKLAİzmir?de düzenlenen kaçıncı Uluslararası Şiir Sempozyumu?ydu anımsayamıyorum. Can Yücel Sokağı?ndaki Miko?nun da yeni açıldığı dönemlerdi. Etkinlik bitimi akşam şairlerin ve okurların buluştuğu Miko?da, rakının eşlik ettiği şiirsel sohbetler dolduruyordu mekânın atmosferini. Bana uzak masalardan birinde, masaya mesafeli oturup şeyleri duymaya çalışan İlhan Berk?i ilk ve son kez görüşümdü. Bu anla
OKUMAK İÇİN TIKLAŞehir; kimi zaman insanı yer yutar kimi zaman da şefkatle sever kollar. Bir gün derinden yaralarken, an gelir baktığında gözlerini acıtır dağlar ve ovalar. Nehirden gelen sesi ninni gibi hatırlamak istedikçe sen, bir bakarsın çağlayan olur kulaklarını yırtar. Yine de yolundan dönmezsin, dönemezsin. Ayaklarının ezberlediği yollarda bazen kaybolur gidersin, bazen
OKUMAK İÇİN TIKLA
