Etiket: Vicdan

Levinas’ın Öteki Etiği Göçmen Karşıtlığının Ahlaki Çelişkilerini Nasıl Açıklayabilir?

Etik İlişkinin Temeli Levinas’ın felsefesinde etik ilişki, bireyin ötekiyle karşılaşmasında doğar ve bireyi ötekinin acısına karşı sonsuz bir sorumlulukla bağlar. Bu ilişki, ötekinin yüzüyle doğrudan bir temas gerektirir; yüz, ötekinin savunmasızlığını bireye empoze eder. Göçmen karşıtlığında ise öteki, tehdit olarak nesneleştirilir ve yüzü görmezden gelinir. Bu nesneleştirme, bireyin sorumluluğunu erteleyerek

OKUMAK İÇİN TIKLA

Erinyelerin Antik Yunan Toplumunda Aile Suçları ve Ahlaki Cezalandırma Algısındaki Rolü

Antik Yunan toplumunda Erinyeler, aile suçları ve ahlaki cezalandırma algısını derinden şekillendiren mitolojik figürler olarak ortaya çıkar. Erinyeler, genellikle intikam tanrıçaları olarak bilinir ve aile bağlarına karşı işlenen suçların, özellikle cinayet, ihanet ve ahlaki sapmaların peşini bırakmayan doğaüstü varlıklar olarak tasvir edilir. Bu metin, Erinyelerin antik Yunan toplumundaki etkisini, ahlaki

OKUMAK İÇİN TIKLA

Erinyeler’in Sembolleri ve Adaletin İfadesi

Erinyeler, Yunan mitolojisinde intikam ve cezalandırma tanrıçaları olarak bilinir. Yılanlar, meşaleler ve kamçılar, bu tanrıçaların en belirgin sembolleridir. Bu semboller, Erinyeler’in adalet ve cezalandırma rollerini derin bir şekilde yansıtır, zira her biri hem bireysel hem de toplumsal düzlemde suç, vicdan ve ahlaki denge gibi kavramlarla ilişkilidir. Bu metin, Erinyeler’in sembollerini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Şamaş’ın Adalet Işığı: Mezopotamya’da Düzenin Koruyucusu

Güneşin Yargıcı Olarak Şamaş Mezopotamya mitolojisinde Şamaş, güneş tanrısı olarak hem fiziksel hem de manevi aydınlanmanın sembolüdür. Sümer, Akad, Babil ve Asur kültürlerinde, Şamaş’ın ışığı karanlığı dağıtan bir güç olarak görülür; bu, yalnızca doğanın döngüsel ritimlerini değil, aynı zamanda insan topluluklarının düzenini sağlayan ilahi bir otoriteyi temsil eder. Şamaş, Hammurabi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kararların Çatışması: Valjean ile Carton’un Etik İkilemleri

Bu metin, Victor Hugo’nun Sefiller adlı eserindeki Jean Valjean ile Charles Dickens’ın İki Şehrin Hikâyesindeki Sydney Carton karakterlerinin ahlaki kararlarını, Immanuel Kant’ın ödev etiği ile Jeremy Bentham’ın faydacılık etiği çerçevesinde ele alarak, bu iki etik yaklaşım arasındaki gerilimi incelemektedir. Her iki karakter de karmaşık içsel ve dışsal çatışmalarla karşı karşıya

OKUMAK İÇİN TIKLA

Başkaldırdığı Kadardır İnsan – Zafer Köse

Bazıları sanıyor ki, insanlar bilinçsiz olduğu için başkaldırmıyor. “Cahil” diye yorum yapıyorlar. Oysa, gerçekleri görmek için bilgiden çok, cesaret gerekir. Görünce gereğini yapmayı kabul etmek, görmeyi göze almak gerekir. Vicdan gerekir. Yani, bilinçli varlığı yaratan, başkaldıran kişiliktir. Bu nedenle, başkaldırı, bilinçten önce gelir.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Vicdan Özgürlüğü ve Toplum – Doğan Göçmen

Hümanist şairlerinden Yunus Emre bir şiirinde ?…bir ben var bende benden içeri…? derken insanın iki boyutluluğuna ve bu iki boyutun bütünlüğüne işaret ediyor. Bir, karşımızda olduğu gibi duran ve dış görünüşü ile algıladığımız insan; iki, ilk bakış da görünmeyen ve sırf dış duyu organlarına bağlı kalındığı sürece görünmesi de mümkün

OKUMAK İÇİN TIKLA